Ερμητική
ανάγκη για να γράψει· ξεκινάει όταν η σφυρόμπαλα βαραίνει και βαρέθηκε πια να
τη σέρνει. Όπου κι αν κοιτάξει τριγυρνούν φαντάσματα της φαντασίας του,
πλασμένα ψέματα σαν καλοψημένα κουλουράκια σε φούρνο επιβίωσης.
Ερμητική ανάγκη για να γράψει· ξεκινάει όταν η ζωή σαπίζει
έξω απ’ την τηλεόραση και μέσα σε αυτήν και μέσα στον υπολογιστή και μέσα στο
βιντεοπαιχνίδι και μέσα στα βιβλία και μέσα στην κουφάλα κάθε δέντρου που
συναντά.
Ερμητική
ανάγκη για να γράψει· ξεκινάει από το φύλο συκιάς που καλύπτει το μόριό του και
τον κάνει και ντρέπεται κάθε που φυσάει αεράκι, τόσο δροσερό που καίει τον
εγκέφαλό του.
Ερμητική
ανάγκη για να γράψει· ξεκινάει από επιθυμία να μιλήσει στους ανθρώπους του και
τελικά τους δίνει κωλόχαρτα σε blogs για να ελέγξει ποιοι πραγματικά γνωρίζουν έστω λίγο από το
βάρος. Κραυγή βοήθειας εκτινάσσεται από κάθε πόρο και σιωπά σε κάθε αυτί.
Ερμητική
ανάγκη για να γράψει· ξεκινάει από το τρέμουλο, από τα δάκρυα που δε χύνονται
και ποτίζουν την σφυρόμπαλα μήπως τη μαλακώσουν και πέσει. Κάθε φορά που
συναντά ένα λουλούδι δεν χύνει μερικά από δαύτα.
Ερμητική
ανάγκη για να γράψει· ξεκινά από την κακία που βγαίνει σε κάθε χαρά την οποία
ζηλεύει, από την κάθε βρισιά που ξεστομίζει και την ευχή που συγκρατεί.
Ερμητική
ανάγκη για να γράψει· ξεκινά όταν η ελπίδα αυτή μεγαλώνει στην κοιλιά του για
να την υιοθετούν βίαια πάντα οι άλλοι.
Ερμητική
ανάγκη για να γράψει· ξεκινάει όταν κάθε άνθρωπο απ' τον οποίο στ' αλήθεια νιώθει αγάπη καταλήγει να τον μισεί με κάθε μόριο της σφυρόμπαλας που σέρνει μες στο στήθος.
Ερμητική
ανάγκη για να γράψει· ξεκινά τελικά όταν είναι μόνος, ολότελα μόνος μες στη βουή και
την πολυκοσμία και την τόση φασαρία και την τόση ενόχληση και τα τόσα χέρια που
τσιμπολογούν τα μάγουλα χωρίς κανένα, μα κανένα ποτέ να τσιμπάει έστω λίγο την
σφυρόμπαλα, χωρίς καν να την βλέπει να εξέχει από το στήθος.
Κι
όταν όλη αυτή η ανάγκη συσσωρεύεται, η ερμητική ανάγκη για να γράψει· παύει
τελικά.-
Δεν έχει σημασία αν αναπνέεις ή όχι, σημασία έχει ότι είσαι νεκρός.
