Αν διαβάζεις αυτά που προσπαθώ να μορφώσω εδώ μέσα και δεν είσαι γνωστός μου -με οποιονδήποτε τρόπο- τότε είσαι από τους ελάχιστους. Αν έπεσες εδώ πέρα τυχαία, στο τέλος αυτής της παραγράφου –το πολύ- θα αλλάξεις «σελίδα». Αν φτάσεις μέχρι το τέλος αυτό το κείμενο, ίσως αναζητήσεις τα προηγούμενα οπότε και πάλι θ’ αλλάξεις «σελίδα» στο τέλος μιας άλλης πρώτης παραγράφου –γι’ αυτό, είμαι απολύτως σίγουρη. Αν δεν έπεσες τυχαία και με διαβάζεις συστηματικά, τότε σ’ ευχαριστώ και πιστεύω είσαι ο ένας από τους τρεις τέσσερις –μάλλον- που το κάνουν αυτό και δεν είναι γνωστοί μου –με οποιονδήποτε τρόπο.
Εφόσον διαβάζεις αυτό που προσπαθώ να μορφώσω εδώ μέσα λοιπόν και δεν είσαι γνωστός μου –με οποιονδήποτε τρόπο- και δεδομένου ότι υπάρχουν πολύ πιο ενδιαφέροντα και φυσικά αξιόλογα blogs απ’ το δικό μου, σημαίνει ότι ασχολείσαι με το internet –πράγμα φυσικά όχι πρωτότυπο- και μάλιστα πολύ, ίσως πάρα πολύ. Πιθανότατα, έχεις facebook, twitter, κάνεις follow κάποια blogs, ιστοσελίδες ειδησεογραφικές, κουτσομπολίστικες, έχεις λογαριασμό στο youtube και torrent για να κατεβάζεις ταινίες, κάνεις search στο google, comment και like σε video, φωτογραφίες, γνωμικά που ανεβάζει ο καθένας, ανεβάζεις τις δικές σου φωτογραφίες, τα γνωμικά που σ’ αρέσουν ή αυτά που μόνος σου εφευρίσκεις, κάνεις τα ψώνια σου στο amazon, πουλάς τις παλιατζούρες σου και διαβάζεις και άρθρα στη wikipedia. Αν είσαι δε και πολύ προχωρημένος και ενημερωμένος έχεις ακόμα και το παιχνίδι second life, γιατί όχι αφού είναι τσάμπα. Αν είσαι σε επίπεδο τελειωμένου –που λένε- λιώνεις –που λένε- μπροστά στον υπολογιστή σου ή ακόμα χειρότερα μπροστά στο «έξυπνο» τηλέφωνό σου και αυτοπροσδιορίζεσαι με βάση όλα όσα προείπα. (Και εδώ, είναι η στιγμή που –μάλλον- αλλάζεις «σελίδα».)
Καταλήγω στο συμπέρασμα ότι όλα αυτά είναι η έκφραση της υπερηφάνιας ως ένδειξη περιφρούρησης της πληγωμένης σου αξιοπρέπειας και φυσικά ο φόβος για να το κάνεις αυτό ανοιχτά. Κοινώς, κρύβεσαι πίσω από το δάχτυλο του internet.
Στα goody’s στα Πατήσια, έχει ένα παιχνίδι, τύπου εικονικής πραγματικότητας, δε θυμάμαι πώς λέγονται αυτά. Αν παρασυρθείς, θα κάτσεις εκεί όλη μέρα να παίζεις bowling σφαλιαρίζοντας τον αέρα και εκστασιαζόμενος με τις κορίνες που θα βλέπεις ότι πέφτουν, στην οθόνη. Αν δε αγοράσεις το παιχνίδι και το έχεις σπίτι σου δεν θα χρειάζεται καν να βγεις έξω να παίξεις bowling, να πας έξω να παίξεις πινγκ-πονγκ, να πας έξω να κάνεις yoga και δεν ξέρω και ‘γω τι άλλο. Εν ολίγοις, γιατί να βγεις έξω, όταν μπορεί το έξω να έρθει μέσα, στην οθόνη σου; Λένε «ένας ολόκληρος κόσμος ανοίγεται μπροστά σου!» Αν συμπλήρωναν σε αυτή τη φράση «στο χώρο σου» και «είναι δικός σου» θα ήταν ακριβέστεροι και πιο ειλικρινείς.
Ανάλογα με τον εαυτό που προβάλλεις στο διαδικτυόκοσμο και φυσικά αυτά που επιλέγεις να δεις -αν και αυτό δεν το εξετάζω γιατί είναι κάτι που δεν εξωτερικεύεται, ακόμα κι όταν δημοσιεύεις τι παρακολουθείς, είναι τρόπος προβολής- εκφράζονται τα σημεία εκείνα του καθένα που εκλείπουν προσοχής και ουσιαστικοποίησης από τους άλλους. Τα σημεία εκείνα του καθένα που νομίζει ότι θα του δώσουν την αξία που του λείπει ή θα ενισχύσουν την αξία που ήδη έχει αλλά θέλει κι άλλη. Η ανωνυμία, τις περισσότερες φορές, –γιατί πολύ πιθανόν να έχεις και δύο προφιλ στο facebook ή να παίζεις όντως στο second life, που εξάλλου το όνομά του είναι απόλυτα αντιπροσωπευτικό-σου δίνει την ευκαιρία να πειραματιστείς και να εφαρμόσεις ύστερα στον πραγματικό κόσμο, που ολοένα και συρικνώνεται, τα αποτελέσματα της έρευνάς σου.
Λοιπόν, όταν ανεβάζεις φωτογραφίες από την αποφοίτησή σου ή τα φανταστικά αποτελέσματα της επιτυχημένης σου καριέρας ή σχολιάζεις στο blog της χρυσής αυγής ή βρίζεις το Βενιζέλο στο δικό σου blog ή μιλάς για τις φοβέρες σου επιδόσεις στο γαμήσι ή έχεις 28459 likes στα φοβερά «σοφολογικά» αποφθέγματα που ανασύρεις από τα 438567 βιβλία που διαβάζεις ή γλωσσοφιλιέσαι με τον/την γκόμενά σου μπροστά στην κάμερα ή ακόμα λες πόσο μεγάλη κατάθλιψη έχεις και τι τρόπους σκέφτεσαι για να αυτοκτονήσεις δεν είσαι τόοοοοοοσο γαμάτος όσο νομίζεις ή –ακόμα- τόοοοοοοοσο μαλάκας όσο πάλι νομίζεις.
.-
Ι.Α.
Σημείωση: Το β' ενικό πρόσωπο που χρησιμοποιώ είναι αυτό που λέμε "γενικό" και απευθύνεται σε όλους ανεξαιρέτως, συμπεριλαμβανομένου του εαυτού μου. Επίσης, φυσικά δεν είμαι παραδοσιόπληκτο φρικιό και αναγνωρίζω τα πλεονεκτήματα του internet και της εξέλιξης της τεχνολογίας και το πόσο έχει διευκολύνει τη ζωή μας, έχει προσφέρει αφάνταστες δυνατότητες, έχει αλλάξει την οπτική μας γωνία και φυσικά -τουλάχιστον για την ώρα- έχει προσφέρει σε πολύ μεγάλο βαθμό ένα είδος πλουραλισμού που αλλιώς πολύ δύσκολα θα γνωρίζαμε.
Ερώτηση: Εκφράστε την άποψή σας.
