Ημερολογιακές καταγραφές (8)

  Ο λύκος μου (έτσι αρέσκομαι να αποκαλώ το σκύλο μου προς τέρψη της ματαιοδοξίας μου) είναι το πολύ 5 μηνών. 

  Ο λύκος μου με βλέπει να καπνίζω και νομίζει ότι τρώω.

  Ο λύκος μου βλέπει την τηλεόραση και τα περιστρεφόμενα διαφημιστικά σταντ στα περίπτερα και γαυγίζει απειλητικά.

  Ο λύκος μου με βλέπει να ανοίγω συσκευασίες και να βγάζω φαΐ από 'κει μέσα και κουνάει το κεφάλι του σαστισμένος.

  Ο λύκος μου βλέπει το προφυλακτικό που καλύπτει το πουλί του γκόμενού μου όταν με πηδάει και νομίζει ότι παίζουμε και προσπαθεί ν' ανέβει στο κρεβάτι.

  Ο λύκος μου βλέπει τον εαυτό του σε βίντεο να γαυγίζει και γλείφει την κάμερα.

  Ο λύκος μου είναι ξένος σε αυτό το περιβάλλον και το μόνο κοινό παρονομαστή που έχει με αυτό είναι Εγώ κι αυτό γιατί αναγκάζεται, όχι γιατί το επέλεξε. Πασχίζει όλο αγωνία να κατανοήσει τι είναι όλα αυτά γύρω του κι αμφιβάλλω αν τα καταφέρνει. Κάποια πράγματα εγκαθίστανται μέσα του συμπεριφορικά, γιατί απλώς έτσι είναι, και τα αποδέχεται γιατί αυτά απλώς-έτσι-είναι... και-τίποτα-άλλο.

  Ο λύκος μου κατά έναν περίεργο τρόπο έμαθε σχεδόν μόνος του να μην τα κάνει μέσα στο σπίτι και να πέφτει κάτω με σκυμένο κεφάλι όταν πάω να του φάω το φαγητό ή τα παιχνίδια. Αλλά κι αυτά τα έμαθε επειδή απλώς-έτσι-είναι... και-τίποτα-άλλο, όχι επειδή με αγαπάει ή κάτι τέτοιο. Και δεν μπορεί σαφώς να καταλάβει γιατί του αρπάζω απ' το στόμα αυτά που βρίσκει μόνος του κάτω και γι' αυτό μου επιτίθεται.

  Ο λύκος μου δε σκέφτεται αγάπη. Δε σκέφτεται καν, άσχετα αν εγώ σκέφτομαι είτε ότι τον αγαπάω είτε οτιδήποτε άλλο. Κάποιος είναι πάνω και κάποιος κάτω και τώρα πασχίζει να βρει τη θέση του και όσο πιο γρήγορα τη βρει τόσο πιο πολύ θα τον αγαπάω, τόσο πιο ήρεμος θα είναι αυτός.

  Έτσι λοιπόν κάθε φορά που είναι ανυπότακτος ή κλαψουρίζει ή είναι νευρικός ή γαυγίζει αγριεμένα γιατί εγώ δεν έχω πραγματικά καταλάβει τι θέλει όταν στο μυαλό του προσπαθεί να παντρέψει αυτά που συμπεριφορικά έχει μάθει με την εκάστοτε επιθυμία του αισθάνομαι τύψεις, πολλές τύψεις για μένα και την ανθρωπότητα και μετανοιώνω που τον έβαλα σπίτι μου και συνέβαλα στη διαιώνιση του ανθρώπινου "έτσι θέλω". Όταν όμως κλαίω ή είμαι απλά στενοχωρημένη και με γλείφει στο πρόσωπο, όταν μιζεριάζω και αναγκαστικά κινητοποιούμαι εξαιτίας του αποζημιώνομαι και σκέφτομαι -γι' άλλη μια φορά- μήπως άραγε ο λύκος μου νιώθει κάποιου είδους αγάπη όχι γιατί απλώς-έτσι-είναι... και-τίποτα-άλλο;

  Τα σκυλιά είναι για τον άνθρωπο ό,τι και οι άνθρωποι για το θεό. Μας έφτιαξε για να μας αγαπάει και να τον αγαπάμε κι ήταν όντως κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν Του.- 

Ι.Α.

Ερώτηση: Χτες, όταν έκλαιγα γοερά ο λύκος μου κλαψούριζε μαζί μου και σταμάτησε μόνο όταν σταμάτησα κι εγώ. Βρίσκω αξιοθαύμαστη την παρατήρηση που μου είχε πει κάποιος κάποια στιγμή, ότι δηλαδή αντιγράφει πολλές φορές την ψυχολογική μου κατάσταση. Εσείς;

http://www.tsantiri.gr/blog/sigklonistiko-skilos-den-fevgi-apo-ton-tafo-tou-afentikou-tou-edo-ke-6-chronia.html