Βερενίκη

  Κάθε λογής κατάντια, κάθε μορφής αθλιότητα στον κόσμο. Τυλίγοντας τη γη σαν το ουράνιο τόξο, οι αποχρώσεις της έχουν την ίδια μ' αυτό ποικιλία, ξεχωρίζουν καθαρά, κι όμως ανακατώνονται η μια μέσα στην άλλη. Τυλίγοντας τη γη σαν το ουράνιο τόξο! Πώς γίνεται ν' αντλώ από την ομορφιά έναν τύπο ασκήμιας; Από το σύμβολο της γαλήνης μια παρομοίωση θλίψης; Αλλά, όπως στη φιλοσοφία το κακό είναι μια συνέπεια του καλού, έτσι και στη ζωή απ' τη χαρά γεννιέται η θλίψη. Είτε η θύμηση της περασμένης ουράνιας ευτυχίας είναι η σημερινή αγγούσα, είτε οι τωρινές αγωνίες έχουν την αρχή τους στις εκστάσεις, που ίσως κάποτε να είχαν υπάρξει.

  (...)

  Και τότε μ' έπιασε η μονομανία μου με όλη της την λύσσα* άδικα πάλεψα, για ν' απαλλαχτώ απ' την αλλόκοτη κι ακατανοίκητη επιρροή της. Μέσα στα τόσα πράγματα του εξωτερικού κόσμου, δεν είχα άλλη σκέψη από τα δόντια της. Τα νοσταλγούσα με λαχτάρα. Όλα τ' άλλα ζητήματα, ό,τι άλλο μ' ενδιέφερε, όλα απορροφήθηκαν μονάχα στο αγνάντεμά τους. Αυτά, αυτά μονάχα έβλεπα με τα μάτια του νου μου, κι αυτά μονάχα, με την ξεχωριστή ατομικότητά τους, έγιναν η ουσία της διανοητικής μου ζωής. Τα 'βλεπα κάτω από κάθε φως. Τα γύριζα από κάθε γωνιά. Εξέταζα τα χαρακτηριστικά τους. Σταματούσα στις λεπτομέρειες. Σκεφτόμουνα τη διάπλασή τους. Βυθιζόμουνα σε ρεμβασμούς σχετικά με τηην αλλοίωσή τους. Αναρριγούσα καθώς τους έδινα με τη φαντασία μου μια δύναμη ευαισθησίας και αίσθησης -κι ακόμη, χωρίς τη συμπαράσταση των χειλιών, την ικανότητα μιας έκφρασης ψυχικής. Για τη δεσποινίδα Σαλ είχαν πει πολύ σωστά πως "όλα τα βήματά της ήταν αισθήματα", και για την Βερενίκη πίστευα πιο σοβαρά πως όλα της τα δόντια ήταν ιδέες. Ιδέες! Α, για τούτο τα λαχταρούσα τόσο τρελά! Ένιωθα πως μονάχα η απόχτησή τους θα μου ξανάδινε τη γαλήνη ξαναφέρνοντάς με στα λογικά μου.

  (...)

Έντγκαρ Άλαν Πόε

μετάφραση: Κοσμάς Πολίτης

Ερώτηση: Όλα -ίσως- είναι σχετικά. Από τι είδους ασχήμιες αντλείτε ομορφιά; Από τι είδους ομορφιές, αντλείτε ασχήμια;